Στο πλαίσιο της συζήτησης του ν/σ με τίτλο «Μετονομασία της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων και διεύρυνση του αντικειμένου της με αρμοδιότητες επί των υπηρεσιών ύδατος και της διαχείρισης αστικών αποβλήτων, ενίσχυση της υδατικής πολιτικής – Εκσυγχρονισμός της νομοθεσίας για τη χρήση και παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές μέσω της ενσωμάτωσης των οδηγιών ΕΕ 2018/2001 και 2019/944 – Ειδικότερες διατάξεις για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και την προστασία του περιβάλλοντος» στην Διαρκή Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής την 7/3/23, ο Προέδρος του συνδέσμου Δρ. Στέλιος Λουμάκης σχολίασε τα κάτωθι:
1. Σχετικά με την μετατροπή της ΡΑΕ σε ΡΑΑΕΥ και τη σχετική διεύρυνση των αρμοδιοτήτων της πέραν του τομέα της Ενέργειας σε Ύδρευση και Απόβλητα, καταρχήν εκφράζουμε την σταθερή υποστήριξη μας στο έργο και την στελέχωση της Αρχής ώστε να μπορεί να ανταποκρίνεται στα καθήκοντα της άρτια και εμπρόθεσμα. Σε ότι αφορά ειδικότερα την Ενέργεια, η ύπαρξη μιας ισχυρής και ανεξάρτητης ρυθμιστικής Αρχής είναι συνυφασμένη με τις ΑΠΕ και τα φωτοβολταϊκα που εκπροσωπούμε αλλά και με τις ανάγκες ενός ιδιαίτερα πολύπλοκου επιχειρηματικού περιβάλλοντος στο οποίο δραστηριοποιούνται χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις πλάι σε φυσικά μονοπώλια ή ολιγοπώλια. Για τον λόγο λοιπόν αυτό ο τομέας της Ενέργειας στην ΡΑΑΕΥ θα πρέπει σε επίπεδο ρύθμισης, αποφάσεων επί καταγγελιών αλλά και επιβολής ποινών να διατηρήσει οπωσδήποτε την αυτοτέλεια του και επουδενί το να αποφαίνεται η νέα Αρχή επί τέτοιων κρίσιμων θεμάτων να εναπόκειται σε ψήφους μελών μας υπερ-ολομέλειας που θα συμμετέχουν και οι άλλοι τομείς και που δεν γνωρίζουν σε βάθος τα ζητήματα του συγκεκριμένου τομέα.
2. Με την ευκαιρία υποστηρίζουμε το αίτημα του Προέδρου της Αρχής για παράταση της προθεσμίας του άρθρου 54, του ν. 4951 σύμφωνα και με σχετική από 22/2/23 επιστολή μας προς το ΥΠΕΝ κατά τουλάχιστο 3 μήνες, ήτοι μέχρι 30/6/23.
3. Χαιρετίζουμε την παράταση υπογραφής συμβάσεων Λειτουργικής Ενίσχυσης με Τιμές Αναφοράς (ΤΑ) εκτός διαγωνισμού ΡΑΕ και για το έτος 2023 για τα μικρά φωτοβολταϊκά σύμφωνα με το άρθρο 111. Η ρύθμιση, την οποία άλλωστε και είχαμε ζητήσει, είναι απαραίτητη ώστε να συνεχίσουν να υπάρχουν και μικρά νέα Φ/Β έργα και όχι μόνο φαραωνικά. Δυστυχώς το μοντέλο των διαγωνισμών ΡΑΕ για μικρά έργα έχει αποβεί διαχρονικά άκαρπο ένεκα των κατατμήσεων μεγάλων έργων ομίλων σε μικρότερα καθώς και της επικράτησης εκεί καθετοποιημένων επιχειρήσεων με εντελώς διαφορετική οικονομική διάρθρωση στην αλυσίδα αξία τους, δηλαδή που φθάνει μέχρι και την λιανική.
4. Επί του άρθρο 155 για την 7ετή επέκταση των συμβάσεων όσων έργων υπέστησαν περικοπές από τον ν. 4254/2014. Καταρχήν άποψη μας είναι πως αν κάτι έπρεπε να αλλάξει, είναι το όριο των 1500 kWh/kW στην παραγόμενη ενέργεια των Φ/Β. Δεν νοείται δηλαδή όσοι «κουρεύτηκαν», στη διάρκεια της 7ετούς παράτασης που αντισταθμιστικά τους δόθηκε και μάλιστα σε εξαιρετικά χαμηλότερη τιμή (90 ευρώ/MWh) ως προς αυτή που λειτουργούσαν πριν ή και μετά το κούρεμα, να υπόκεινται και σε έτερη απώλεια από την μη αποζημίωση της τυχόν υπερβάλλουσας παραγωγής ως προς το όριο των 1500 kWh/kW. Ας σημειωθεί επιπλέον πως η χονδρεμπορική τιμή ηλεκτρικής είναι πολύ υψηλότερη των 90 ευρώ/MWh και δεν διαφαίνεται πως αυτό θα αλλάξει στο μέλλον.
5. Επί του άρθρου 155 επίσης, δεν συμφωνούμε με τον αποκλεισμό των σταθμών ΑΠΕ που εμπίπτουν σε αυτό από την εναλλακτική για απευθείας συμμετοχή στην χονδρεμπορική αγορά μετά τη λήξη της 20ετίας των συμβάσεων τους. Ως έχει το άρθρο, αν ένας παραγωγός δεν επιθυμεί τις εναλλακτικές των υποπεριπτώσεων αα και αβ για την 7ετή περίοδο παράτασης που ακολουθεί την λήξη της αρχικής 20ετίας, υποχρεούται στο μονόδρομο των PPAs και όχι της ελεύθερης συμμετοχής στην χονδρεμπορική αγορά. Δημιουργούνται μάλιστα, με βάση το πως είναι διατυπωμένο το άρθρο, και αμφιβολίες στο αν θα του επιτραπεί να λειτουργήσει καν εκτός του πλαισίου αυτού αλλά και μετά τη παρέλευση της 7ετίας απευθείας στην ελεύθερη χονδρεμπορκή αγορά.
6. Επί του άρθρου 139 για τον επιμερισμό του κόστους των Προσφορών Σύνδεσης των διαχειριστών. Αν και είναι θετικό πως αποσαφηνίζεται περαιτέρω και προς απάντηση των υπεκφυγών των διαχειριστών το ποιοι δικαιούνται επιστροφών / έκπτωσης ένεκα της συμμετοχής τους μόνο στο 50% του κόστους, εντούτοις συνεχίζεται μια αρνητική παράδοση όπου στη χώρα μας τιμωρούνται οι πρωτοπόροι. Εν προκειμένω αδικούνται έργα της περιόδου 2019-2020 που επανεκκίνησαν την αγορά και που αν και ήταν πολύ λιγότερα σε αριθμό και MW, πολλά είχαν εξίσου ή και ακόμη ακριβότερους ανά kW Όρους Σύνδεσης από τα μεταγενέστερα. Η δικαιολογία πως η ρύθμιση καταλαμβάνει μόνο τα νεότερα εν γένει ακριβότερα έργα λόγω της αύξησης του κόστους του εξοπλισμού και όχι του 2019-2020, χωρίς να εξετάζεται έστω με milestones το ύψος των όρων σύνδεσης που πλήρωσαν ανά kW, εκτιμούμε πως δημιουργεί περιθώρια βελτίωσης της ρύθμισης.
